|
|
|
Witamy Państwa na stronie poświęconej terapii zajęciowej.
Proponujemy Państwu szeroką gamę kursów terapii zajęciowej, instruktora terapii zajęciowej
odbywających się w formach: - zaocznej,
- stacjonarnej,
- z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość (w formie on-line)
Szczególnie polecamy Państwu udział w kursach terapii zajęciowej odbywających się w formie z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość (w formie on-line).
Udział w kursach w formie on-line umożliwia Kursantom dostosowanie sposobu odbycia kursu i formy jego zaliczenia do własnych indywidualnych potrzeb i preferencji.
Zapewnia Kursantom elastyczne podejście, indywidualny tok nauczania oraz oszczędność czasu. Umożliwia wybór tempa ukończenia kursu.
Ten sposób odbycia kursów terapii docenili nasi dotychczasowi Kursanci, których już przeszło 1500 (z całej Polski oraz z zagranicy) skorzystało, w ten wygodny sposób, z tej formy
podwyższenia swoich kwalifikacji.
Wszystko na temat kursów terapii zajęciowej odbywających w formie on-line (z wykorzystaniem metod i technik
kształcenia na odległość):
Nabór na kursy odbywające się w formie z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość (on - line) trwa cały czas w sposób ciągły.
Kurs można rozpocząć i skończyć w dowolnym, pasującym kursantowi terminie.
Naszym Kursantom proponujemy odbycie następujących kursów terapii zajęciowej odbywających w formie on-line
(z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość):
Do kogo kierowane są kursy terapii zajęciowej?
Kursy terapii zajęciowej skierowane są głównie do osób pracujących w
szeroko pojętej sferze usług społecznych (m. in.: pracowników warsztatów
terapii zajęciowej, osób zatrudnionych w środowiskowych domach samoopieki, ogniskach i świetlicach środowiskowych, socjoterapeutycznych,
w
ośrodkach rehabilitacyjno-oświatowych w systemie szkolnictwa specjalnego,
domach pobytu, i in.), które pracują na stanowiskach terapeutów zajęciowych, bądź na pokrewnych stanowiskach pracy. W kursie mogą również
uczestniczyć inne osoby nie związane aktualnie bezpośrednio z opieką społeczną.
Kształć się za darmo.
|
Pracujesz?
Skorzystaj ze 100% dofinansowania kursów i szkoleń z Krajowego Funduszu Szkoleniowego.
Szczegółowe informacje uzyskasz w lokalnym urzędzie pracy.
Posiadamy wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, dzięki czemu każdy pracujący Kursant może skorzystać ze 100% dofinansowania kursu podwyższającego jego kwalifikacje zawodowe. |
Jesteś osobą bezrobotną?
Skorzystaj z dofinansowania z Urzędu Pracy.
Każda osoba bezrobotna zarejestrowana w urzędzie pracy posiada możliwość ubiegania się o dofinansowanie na kursy do wysokości bonu szkoleniowego. Wartość bonów szkoleniowych najczęściej oscyluje w granicach od 1000 zł do 8000 zł, dzięki czemu kursant ma możliwość realizacji nawet kilku kursów.
Jeśli ktoś nie pracuje i jest zarejestrowany lub może zarejestrować się w Urzędzie Pracy, może skorzystać ze szkolenia i uzyskać potrzebne mu kwalifikacje do pracy.
O dofinansowaniu szkoleń można poczytać na stronach lokalnych urzędów pracy, bądź bezpośrednio zapytać doradcę zawodowego lub pośrednika pracy bezpośrednio w urzędzie pracy. | |
Witamy Państwa na stronie poświęconej terapii zajęciowej.
Niniejsza strona powstała z myślą o wszystkich osobach wykonujących zawód terapeuty zajęciowego, bądź jego elementy oraz z myślą o tych wszystkich, którzy korzystają z warsztatów terapii zajęciowej.
Zapraszamy Państwa do korzystania ze strony i jej współredagowania. Mamy nadzieję, że z Państwa pomocą, uda nam się stworzyć pierwszą profesjonalną stronę poświęconą terapii zajęciowej.
A zawarte tutaj materiały, informacje oraz Państwa doświadczenia pomogą nam wszystkim. Zachęcamy do korzystania ze strony internetowej oraz do zapoznania się z tematyką kursów terapii
zajęciowej.
forum
poświęcone tematyce terapii zajęciowej |
strona poświęcona elementom arteterapii
Pierwszym, bardzo istotnym, etapem w prowadzeniu terapii zajęciowej jest dokładne rozpoznanie i ocena odbiegających od norm czynności życiowych danej osoby.
Niezbędnym elementem składowym oceny powinno być określenie sprawności fizycznej, funkcji poznawczych, emocjonalnych i społecznych podopiecznego. W ocenie stanu fizycznego dla instruktora terapii zajęciowej istotne znaczenie ma:
- rodzaj upośledzenia i zaburzeń,
- koordynacja ruchowa,
- wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe,
- zakres ruchu w poszczególnych stawach kończyn.
Ocena stanu psychicznego obejmuje:
- sposób porozumiewania się,
- rozwój mowy,
- rozwój myślenia,
- poziom opanowania wiadomości i umiejętności,
- koncentracja uwagi i zapamiętywanie,
- poziom emocji oraz sposób ich wyrażania,
- zainteresowania.
Ocena stanu społecznego wymaga uwzględnienia takich elementów, jak:
- wpływ upośledzenia na pełnienie ról społecznych,
- komunikacja interpersonalna,
- samokontrola,
- poziom sprawności w czynnościach życiowych.
W terapii zajęciowej wszelkie działania terapeuty muszą być dostosowane do sytuacji podopiecznego, a zatem do zmniejszonej wydajności psychicznej, obniżonej sprawności manualnej, zaniżonej motywacji, aktualnego stanu zdrowia i samopoczucia.
Program terapii zajęciowej powinien określać w szczególności:
- formy terapii,
- stanowisko terapii oraz jego techniczne i organizacyjne dostosowanie do stopnia sprawności psychofizycznej,
- przewidywany zakres i czas terapii,
- zakres i metody nauk, zaradności osobistej i przystosowania do życia,
- metody opanowania czynności przysposabiających do pracy,
- formy rehabilitacji psychicznej i społecznej,
- formy współpracy z rodziną lub opiekunami,
- osoby odpowiedzialne za realizację programu.
cel kursu
Celem kursu jest dostarczenie wiedzy na temat istoty terapii zajęciowej, kwestii związanych z organizacją zajęć terapeutycznych.
Kurs przeznaczony jest dla osób zainteresowanych poszerzeniem swojej wiedzy o zagadnienia związane z terapią zajęciową.
Udział w zajęciach jest odpłatny.
Kurs został opracowany na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych oraz jego nowelizacją z dnia 23 października 2012r. - & 3 punkt 5 (kurs, inny niż wymienione w pkt 1
– 3, umożliwiający uzyskiwanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych).
Program kursu jest programem autorskim.
Szkoła gwarantuje wysoki poziom nauczania teoretycznego i praktycznego dzięki wykwalifikowanej kadrze nauczycieli.
W zakres kursu wchodzą następujące zajęcia edukacyjne:
|
Lp. |
Nazwa zajęć edukacyjnych |
Wymiar godzin zajęć edukacyjnych |
|
1. |
socjologia |
13 |
|
2. |
psychologia |
20 |
|
3. |
pedagogika |
14 |
|
4. |
anatomia i fizjologia |
20 |
|
5. |
patologia z zarysem chorób klinicznych |
22 |
|
6. |
rehabilitacja |
24 |
|
7. |
terapia zajęciowa |
40 |
|
8. |
pracownia terapii zajęciowej |
25 |
|
9. |
zajęcia praktyczne |
20 |
|
Razem: |
|
198 |
Cele terapii zajęciowej:
- rozrywka, zapobieganie nudzie i bezczynności,
- oddziaływanie psychoterapeutyczne- wzmacnianie wiary we
własne siły
- przyspieszenie procesu leczenia i rehabilitacji
- przygotowanie do pokonywania trudności w życiu codziennym
- integracja osobowości w warunkach trwałej  niepełnosprawności |
|
Pracownia terapii zajęciowej:
Zadania terapii zajęciowej:
- usprawnianie fizyczne
- usprawnianie psychiczne
- usprawnianie społeczne, w tym
preorientacja zawodowa
Fazy terapii zajęciowej:
Faza 1. Nawiązanie kontaktu pomiędzy terapeutą i podopiecznym
Faza 2. Aktywne uczestnictwo w terapii zajęciowej
Faza 3. Planowanie własnej przyszłości przez uczestnika zajęć
Etapy postępowania terapeutycznego:
I. Diagnoza.
II. Określenie celów terapii.
III. Dobór metod i technik terapii zajęciowej
IV. Planowanie.
V. Prowadzenie planowych zajęć.
VI. Monitorowanie.
Narzędzia diagnostyczne stanu funkcjonalnego podopiecznych:
- diagnoza funkcjonalna
- pedagogiczne narzędzia diagnostyczne funkcjonowania intelektualnego
- diagnoza wielospecjalistyczna
Zasady prowadzenia zajęć terapii zajęciowej:
- zasady ze strony terapeuty
- zasady ze strony uczestnika zajęć
- zasady dotyczące wzajemnej relacji
- zasada współpracy wielospecjalistycznej
- zasada ustalania celów
- zasada systematyczności
- zasada konsekwencji
- zasada trwałości oddziaływania
- zasada atrakcyjności
- zasada uporządkowania
- zasada dokumentowania zajęć
- zasada włączania rodziny/ opiekunów
|
Rodzaje terapii zajęciowej ze względu na stopień niepełnosprawności:
Terapia zajęciowa dla seniorów.
Terapia zajęciowa dla osób niewidzących i niedowidzących.
Terapia zajęciowa dla osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Terapia zajęciowa dla osób niesłyszących.
Terapia zajęciowa dla osób niepełnosprawnych ruchowo.
socjoterapia:
- zabawo terapia
- terapia ruchem
- trening umiejętności
społecznych
- rekreacja
zajęcia choreoterapii i muzykoterapii:
- tańce
- ćwiczenia muzyczno- ruchowe
- improwizacje ruchowe przy muzyce (elementy teatroterapii)
- zabawy ruchowe,
animaloterapia:
- dogoterapia
- felinoterapia
- hipoterapia
- inne formy animaloterapii.
|
|
wszystko o terapii zajęciowej
|
Kim jest terapeuta zajęciowy?
Terapeuta zajęciowy jest członkiem zespołów terapeutycznych i rehabilitacyjnych w tych działach medycyny, w których występują choroby przewlekłe lub powstają nieodwracalne skutki przebytego urazu.
Terapeuta zajęciowy prowadzi zajęcia usprawniające fizycznie, psychicznie i społecznie, z różnego typu pacjentami (dzieci, młodzież, dorośli, przewlekle chorzy, uzależnieni),
z różnego rodzaju . niepełnosprawnościami
i w różnego rodzaju placówkach.
Terapeuta zajęciowy leczy poprzez działanie i tworzenie
z wykorzystaniem możliwości instrumentalnych, intelektualnych i emocjonalnych pacjenta.
Szkoła gwarantuje wysoki poziom nauczania teoretycznego i praktycznego dzięki wykwalifikowanej kadrze nauczycieli.
materiały dotyczące terapii zajęciowej:
terapia zajęciowa:
pracownia terapii zajęciowej:
psychologia:
pedagogika:
|
Czym jest terapia zajęciowa?.
W ogólnym znaczeniu terapia
zajęciowa to: celowe działania rehabilitacyjne,polisensoryczne
o charakterze zajęć ciągłych ( np. plastycznych, muzycznych, ruchowych itp.) stanowiących proces terapeutyczny prowadzący do usprawniania i kompensacji zaburzonych funkcji spowodowanych niepełnosprawnością. Natomiast według K. Milanowskiej terapia zajęciowa to "pewne określone czynności o charakterze zajęć fizycznych lub umysłowych zalecanych przez lekarza, a prowadzone przez fachowców w danej dziedzinie, które mają na celu przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej. Jest to więc leczenie za pomocą pracy i zajęcia". Tak więc głównym celem zajęcia proponowanego osobie przewlekle chorej czy niepełnosprawnej jest leczenie, o czym coraz częściej się zapomina. W przeciwnym razie proponowane przez terapeutę zajęcia staną się zwykłymi zajęciami pozbawionymi aspektu leczniczego. Dlatego każdy terapeuta w wykonywanej przez siebie pracy powinien pamiętać o terapii, tak by zajęcia były w pełni owocne dla rozwoju człowieka.
Terapia zajęciowa jest częścią pedagogiki specjalnej.
Celem prowadzonej terapii
zajęciowej jest:
-
ogólne usprawnianie
-
rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej
-
przygotowanie do życia w środowisku społecznym, m.in. przez rozwój umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania wyborów, decydowania o swoich sprawach oraz innych umiejętności niezbędnych w niezależnym życiu a także poprzez poprawę kondycji psychicznej
-
rozwijanie umiejętości przy zastosowaniu różnych technik terapii zajęciowej.
-
rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych umożliwiających podjęcie pracy
-
rozwijanie sprawności psychofizycznych niezbędnych w pracy
Formy terapii zajęciowej:
Formy organizacji zajęć terapii zajęciowej:
- indywidualna
- grupowa
systematyka terapii zajęciowej:
- rodzaj
- metoda
- technika
rodzaj:
1. ergoterapia (terapia pracą, terapia poprzez zajęcia manualne)
2. socjoterapia (terapia zaburzeń zachowania i zaburzeń emocjonalnych w toku spotkań grupowych)
3. arteterapia (terapia sztuką, kontakt bierny lub czynny ze sztuka i kulturą)
metody terapii zajęciowej:
metody ergoterapii:
- dziewiarstwo - techniki: szydełkowanie, robienie na drutach, obsługa maszyn dziewiarskich,
- hafciarstwo - techniki: różne rodzaje haftu (płaski, krzyżykowy, richelieu, gobelinowy, regionalny),
- tkactwo - techniki: tkanie na krośnie, ramkach, wyplatanie,
- wikliniarstwo - techniki: wyplatanie przedmiotów z wikliny, rattanu,
- krawiectwo - techniki: zabawkarstwo, szycie rzeczy użytkowych, reperowanie odzieży,
- kaletnictwo – techniki: tworzenie wyrobów ze skóry, obrazów.
- metaloplastyka - techniki: wyroby z drutu, wyroby z metalu, łączenie różnych materiałów z metalem,
- stolarstwo - techniki: prace w drewnie,
- ogrodnictwo - techniki: prace ogrodnicze i porządkowe na terenie zielonym,
- wikliniarstwo - techniki: wyplatanie przedmiotów z wikliny, rattanu,
- garncarstwo i ceramika - techniki: wyrabianie przedmiotów ceramicznych, garnków - koło i formy.
metody socjoterapii:
- ludoterapia – zabawoterapia techniki: zabawy manipulacyjne, tematyczne, konstrukcyjne, gry dydaktyczne,
- terapia ruchem – techniki: ćwiczenia ogólnousprawniające, gry i zabawy ruchowe,
- trening umiejętności społecznych – techniki: trening samoobsługi, trening kulinarny, trening nawiązywania relacji,
trening asertywności,
- rekreacja – techniki: zabawy taneczne, zabawy i gry zespołowe, zwiedzanie, występy zawody sportowe, silvoterapia,
talasoterapia, itp.,
- do socjoterapii zaliczyć można także animaloterapię (dogoterapię, felinoterapię, hipoterapię).
metody arteterapii:
- rysunek - techniki: rysowanie kredkami, ołówkiem, węglem, kredą, itp.,
- malarstwo - techniki: malowanie farbami plakatowymi, akwarelą, witrażowymi, olejnymi, do szkła, tuszem,
- grafika - techniki: linoryt, gipsoryt, drzeworyt, druk strukturalny, grafika komputerowa,
- rzeźba - techniki: masy plastyczne, rzeźbienie w materiałach twardych, papieroplastyka (origiami),
- sztuki użytkowe - techniki: witraż okienny, fotografia, plakaty, ulotki, kolaże, kartki okolicznościowe,
- zdobnictwo i dekoratorstwo - techniki: ikebana, dekoracje stołowe i dekorowanie przedmiotów, stroiki,
- muzykoterapia - techniki: m. bierna-aktywizacja i relaksacja, m. czynna- muzykowanie na Instrumentarium Orffóa i
instrumentach muzycznych, śpiewanie,
- biblioterapia - techniki: czytanie tekstów w całości i fragmentach, słuchanie czytanych tekstów biblioterapeutycznych
(aktywizujących, relaksujących), wieczory poezji, korzystanie z biblioteki,
- filmoterapia - techniki: projekcja filmów zakończona dyskusją, nagrywanie filmów,
- teatroterapia - techniki: pantomima, drama, oglądanie spektakli,
- choreoterapia - techniki: taniec, zajęcia muzyczno- ruchowe, improwizacje przy muzyce.
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
